yg indah itu kenangan dan yg pahit itu juga kenangan...

snow

selamat datang...enjoy my blog n follow k..pastu kumen2 la ek...jgn bace je...kumen gak..inilah cerita kehidupanku...onak duri kehidupan

Wednesday, March 7, 2012

angan-angan menjadi kenyataan

okey jom kongsi sesama saya utk entry kali ni...hehhe...kata orang anak bongsu ni manja nak ape semua mak ayah bagi...ini pepatah yg x boleh dipakai sebenarnya...kadang-kadang orang salah tafsir kenapa dorang kata ank bongsu ni manja....sebenarnya memang la manja tp x musatahil kalo semua yg dia nak sume dapat okey.... ada batas2 nya gak la nak kan something tu..bukan semua boleh dapat.....kasih ibu dan ayah x pernah berbelah bagi semuanya anaknya okey...

berbalik pada topik yg sebenar...heheh...kalo ikotkan angan2 memang banyak angan-angan aku...sangat banyak x pernah sikit la...nak yang tu nak yang ni tapi duitnya hampeh xder pon...hahahha...mcm2 kalo leh nak kan.... sebenarnya dari sem lepas lagi iaitu daripada tahun lepas lg aku dah angan-angan nk tukar telefon..sebab??sebabnya fon tu dah lama n then keypad dia problem tp sebenarnya leh guna lagi...saja alasan kan nak fon baru....tapi kali ni aku betol2 servey ape jenis fon aku nak.bayangkan la berbulan-bulan aku servey n dari tahun lepas lagi dah berangan nak fon tu...hehehhe...lama kan....xpe makin lama makin murah harga fon tu...tp xder la latest mcm setengah orang tu.... mcm yang korang tawu post aku sebelum-sebelum ni kan BUKA NI... hah klik la lin biru tu kalo terlepas bace entry yg ari tu..... akhirnya detik 3/3/2012 berjaya ku miliki...ALHAMDULILLAH syukur sangat2....
bukan satu yer beli tapi dua...kenapa dua?? sebabnya saya ada kembar...kembar tak seiras lain mak lain bapak....sebenarnya dari sem lepas dari tahun lepas lagi memang nk beli fon sesama..sebabnya nanti dah grad dah masing2 kerja tengok fon tu tingat la dia kenang la dia nanti..wahhhh cenggitu ropanya....sehati sejiwa kan...nanti dah saya grad dah kerja jauh2 ngan awak saya ingat awak yer...ehh nk kerja kat tempat sama...heehe...kalo dapat kite kerja sesama yer...ehhh korang ingat lelaki ke..popuan la....hehee.... bukan penarang jantung saya..penarang jantung saya lain...hehhe..

Alhamdulillah apa yang diangankan selama ni dapat ku miliki jua dan akhirnya di dalam gengaman ku.....bersyukur padamu YA ALLAH....terima kasih juga kat nadia dengan huda coz temankan aku ngn maiza g beli bende alah ni...hehe..penat tapi best cuci mata tgk barang mahal walopon duit xder..hehhe okey jom kite tgk picture terbaru time g membeli ini..\

ni la kembar kitorang..heheh
kepenatan

muke-muke suka shoping ni

hehhehe...tu je la yg sempat amek time kuar ari tu.... sok 8 mac 2012 aku nak pulang ke kampung..horeeiiii lama x balik kampung dah sebulan x balik rindu dekat semua-semua dah ni.... 

tambah pula hari ni hari jadi ABAH...selamat hari jadi abah semoga panjang umur dan dimurahkan rezeki selalu yer...orang sayang sangat2 kat abah sbb abah baik ngan orang...abah dah sara hidup orang sampai umur orang 23 tahun ni...tak pernah mengungkit sikit pun...orang akan kenang jasa abah ni orang akan balas jasa abah semua ni walopon bukan semuanya boleh balas tp INSYAALLAH dengan segulung ijazah yang orang akan dapat nanti wat abah bahagia dan gembira sbb dah lama abah angankan anak abah semua semua tu masuk U kan... orang dah tunaikan permintaan abah sejak abang nan lahir lagi smpailah kat orang baru permintaan kat anak-anak abah tertunai ni....orang akan wat yang terbaik...orang ingat lagi ABAH MAK KAK YA KAK NA ABANG A semua semua la datang hantar orang masuk u ni.... time dah nak balik semua sedih semua nangis...tapi sampai sekrang orang ingat pesan abah "belajaq eloq-eloq jaga diri baik2 ada apa2 tepon" sampai sekarang orang ingat abah... peluk cium abah dengan mak time hantar orang daftar masuk sini pon orang dapat ingat lagi mcm mana sayangnya mak abah kat orang.....terima kasih sgt...

adoiii sedih la plak ayat yg bawah ni sampai menitiskan air mataku ini..heheh....tq yg membaca tu yer...terima kasih sbb luangkan masa

2 comments:

Anonymous said...

sedih la kakwa, pengorbanan mak ayah mmg xleh dinilai dgn apa2 pon kan... mmg depa dah bnyk korban utk kita...


p/s > amboi beli henfon sama2 na.. comel la henfon tu..

azwaazliza said...

khuzy: heheh..bila mood nk balik kampung kan mula la teringat kat mak abah...tu la post sedih tu....awat khuzy teriak ka baca ni??hehe...
fon sama ngn kak maiza...kami kan kembar....t dah grad tgk fon tu teringat la dia..heheh